Jeśli wybuchnie otwarty konflikt globalny, będzie on sumą wszystkich trwających, pulsujących i zamrożonych konfliktów na świecie. Ich liczba i wzajemna zależność mogą spowodować trudny do zatrzymania efekt domina. Podzielony islam i Żydzi Kolejną cegiełką (a raczej stosem cegiełek) są napięcia i wojny na Bliskim Wschodzie, które w razie konfliktu globalnego mogą odgrywać kluczową rolę. Nie dajmy się zwieść pozornym uspokojeniem sytuacji w Syrii. O tym konflikcie zdążyliśmy już trochę zapomnieć, także przez trwającą wojnę na Ukrainie, ale w rzeczywistości różne mocarstwa – regionalne i światowe – ciągle próbują realizować tam swoje cele. To Turcja, która nie tylko nie zaprzestała „okolicznościowych” bombardowań na kurdyjskie miejscowości na północy Syrii, ale w ostatnim czasie zaczęła otwartą ofensywę. Celem są kurdyjskie milicje, które przyczyniły się mocno do osłabienia Państwa Islamskiego, przez Turcję natomiast są traktowane jako ugrupowania terrorystyczne. Z kolei na południu Syrii regularnie dochodzi do ataków sił izraelskich na stacjonujące tam od dawna siły irańskie oraz wspierane przez Iran bojówki Hezbollahu. Dla Izraela to sprawa życia i śmierci, bo Iran pozostaje dla niego największym wrogiem na Bliskim Wschodzie, na równi z palestyńskim Hamasem, który, choć reprezentuje islam sunnicki, pozostaje w ścisłym sojuszu z szyickim Iranem. Te dwa wrogie sobie nurty w islamie połączyła wrogość do Izraela. I jest jasne, że w razie wojny światowej również tutaj wszelkie hamulce puściłyby w pierwszej kolejności. Na to trzeba nałożyć główny bliskowschodni konflikt, jaki toczy się między Arabią Saudyjską a Iranem. To te regionalne mocarstwa (konkurujące między sobą o tę pozycję) toczą de facto wojnę ze sobą na terytorium Jemenu. I nie ma wątpliwości, że otwarty konflikt globalny uruchomiłby krwawą lawinę na Bliskim Wschodzie przy otwartej wojnie między tymi krajami. Francja woli Afrykę W Polsce ten temat praktycznie nie istnieje, ale nie da się zrozumieć mapy współczesnych światowych napięć bez wiedzy o rywalizacji, jaka toczy się w Afryce, przede wszystkim w regionie Sahelu ( Senegal, Mauretania, Czad, Mali) oraz w Republice Środkowoafrykańskiej (RŚA). To w tym obszarze dokonuje się ekspansja wpływów rosyjskich, które zderzają się z interesami francuskimi. To też jeden z powodów, dla których Francja tak delikatnie traktuje Rosję w obliczu jej brutalnej agresji na Ukrainę. Paryż uznaje, że bardziej musi pilnować interesów w Afryce, dlatego nie chce za bardzo przeszkadzać Rosji w realizacji „jej” interesów w Europie, zwłaszcza że na Starym Kontynencie interesy obu krajów mocno się zazębiają. I jakby na potwierdzenie, że Sahel jest dla Francji bardzo ważny, w minionym tygodniu doszło do rozmowy telefonicznej między szefem sztabu generalnego rosyjskich sił zbrojnych gen. Walerijem Gierasimowem z odpowiednikiem francuskim, gen. Thierry Burchardem. Panowie rozmawiali o sytuacji w Sahelu (tak przynajmniej podały rosyjskie agencje). Podobny temat pojawia się zapewne w częstych rozmowach prezydentów Macrona i Putina. Francja prowadzi tam swoją „operację antyterrorystyczną”, głównie w celu ochrony inwestycji, koncernu Total, w czym mocno przeszkadza działalność rosyjskich najemników (w tym słynnej Grupy Wagnera), którzy podburzają ludność i tamtejsze siły wojskowe przeciwko Francuzom. W razie otwartej wojny światowej – również Afryka stałaby się poligonem wojny między mocarstwami. oceń artykuł